Telepati

Gebze-Harem
Bundan bir kaç gün önce Harem otogarına gitmek için içinde bir kavanoz zeytin,mandalina,bir kaç elma,2 tane muz,küçük sütler,bir kaç giysi,1 paket bebek bisküvisi ve dondurma kabına konulmuş kalburabastı bulunan sırt çantam,elimde de bir poşet ve yandan asılan başka bir çanta ile birlikte minibüs beklemeye koyuldum.İlk gelen minibüs çok doluydu binmedim sonraki gelen daha boştu ama yine bana oturmak için yer yoktu minibüse binerken kollarımla kapının iki yanından tutup kendimi ileri itmeye çalışırken çantamın iyice ağırlaştığını beni geriye doğru çektiğini fark ettim bir hışımla attım kendimi minibüse şöför koltuğunun arkasına sırt çantamı çıkarıp bıraktım ayaklarımın yanına koyduğum eşyalarımla yolculuğuma başladım.
Tam eşyalarımı koyduğum yerin yanında benim yaşlarımda bir kız oturuyordu o kızı fark ettiğim andan sonra başladı her şey.Ya benim psikopat hayal gücümle ya da şansla bilemiyorum baya baya telepati kurdum ben bu kızla.Aramızda şu diyalog geçti.

ben     -Durağa kadar yürüdüm sırt çantam o kadar ağır ki!
O kız  -Evet belli çok bitkin görünüyorsun.
ben    -Farkındayım.Aslında oturmaya ne kadar ihtiyacım var bilemezsin.Çok yoruldum.
o kız  -Tamam ben de kalkıyordum zaten o zaman kalkar kalkmaz sen otur yoksa şu adam hemen yerime geçebilir.
ben   -Tamam o halde eş zamanlı olarak hareket edelim.
o kız  -Tamam

Aynen bu diyalog yaşandı aramızda sadece konuşarak olmadı ama gerçekten bunun olduğuna yemin edebilirim!Düşüncelerimizle anlaştık garip bir bağ kurduk.Kız ne anladı ne anlatmak istedi bilmiyorum belki alakası bile yok ama ben bakışlarımla bunları anlattım o bakışlarıyla bunları cevapladı.Hele ayaktaki yolcu adama bakıp tekrar bana bakması hadi ben kalkıyorum bak sen otur yoksa adam kapar demeye çalışması vallahi yaşadım ben bunu ya.Garip bir durumdu ama bazen oluyor sanırım böyle şeyler ve oturduktan sonra fark ettim ki tanımadığım kızları sevmiyor olmama rağmen o artık bana yardım eden az da olsa tanıdığım biriydi o kızı o an çok sevdim canım kız. Telepatiğimsin! Sevgiler..