2 Eylül 2010 Perşembe

Benim Günüm 29'Ağustos!

      
       Sanırım kendimi özel hissetmeyi çok seviyorum ve bana özel hissettiren şeylerin  başında doğum günüm gelir..Yaz çocuğu olmam her zaman dezavantaj olmuştur bana her doğum günümde isyan etmişimdir.Çünkü kışın arkadaşlık ilişkileri okul münasebetiyle daha sıkıdır ama yaz olunca herkes bir yerlerdedir bir parti verecek olsan toplanmak çok zordur.Bu yüzden yarı buruk geçer benim doğum günlerim.Gerçi her zaman kemik tayfa yanımdadır ama heyooo çılgın bir doğum günü partisi tadında organizasyonlardan uzak kalmışımdır istemeyerek.Neyse bunlar hiç sorun değil de birde şu iki senedir de ramazana denk geliyor doğumum yani biraz huzursuzluk oluyor içimde :/ Anlatıyorum;
Ben hep 28 ağustos geceleri başlarım zaman tutmaya doğum günüme şu kadar kaldı diye.Bu seferkinde gün boyu hiç uyumamıştım akşam 7 8 gibi ağırlık çöktü bana artık dayanamadım uykusuzluğa bıraksanız sabaha bağlarım öyle uykum var ama kalktım 10 gibi doğum günüm ya heyecan doluyum.:) kalktım ama saat geçmiyor ki sonunda 11.30 oldu dedim ablama 'hadi çıkalım dışarı abla benim doğum günüm olacak!'O da bana uydu hayret edilesi bir şekilde.5 dakikada hazırlanıp düştük yollara.Caddeye gidelim dedik maalesef saat ilerliyor biz caddede trafikteyiz az sövmedim insanlara yahu sen 28 ağustos günü akşamın 12sinde ne arıyorsun yolda.Herkesler dışarıdaymış meğerse trafik milim milim ilerliyor gecenin o saattin de.Neyse dışarıda bir arkadaşım vardı haber verdim onu da aldık aramıza  Bağcılardan o arada bir de kaybolduk onu bulucağız diye.Saat 1e geliyordu sanırım benim doğum günüm oldu yani!Sağ olsun arkadaşlar beklemiş ilk dakikalarda başladılar kutlamaya mesajlar geliyor arıyorlar filan benden mutlusu yok doğum günüm diye kendimi aşırı eğlenmek zorunda hissediyordum yine neyse müzikli bir ortamdı eğlendik de sabah uyanmam benim için fiyaskoydu.Ama bunlardan bahsetmeyeceğim..
Akşam asıl doğum günü kutlamam vardı önceki günden hazırdı giyeceklerim arkadaşlarımla beraber gittik doğum günümü kutlayacağımız mekana bir güzel pastamı üfledim dileğimi diledim bana balonda aldı sevdiğim insanlar koluma takıp gezdim doğum günü çocukları gibi ve çok güzel eğlendim o gün mutluluğumu bozacak bir kaç küçük ayrıntı eklenmişti aslında ama görmezden gelmeye o kadar alışmıştım ki yine aynı şeyi yaptım geçti gitti.Eve dönme saati geldiğinde arkadaşları evine bırakmak için girdiğimiz yolda polise yakalandık -polislerden nefret ediyorum-adam tam bir sorunluydu bence kimlik kontrolü ceza kesme muhabbetleri falan derken oda geçti o esnada bizim duruşumuz konuşmalarımız ayrı bir sitcom a konu olabilir aslında :)

Kısacası güzel bir gündü büyüdüğümü artık doğum günlerimde dahada hisseder oldum bir önceki ile farkı neydi diye soracak olursanız.Artık daha iyi düşünebiliyorum sanırım yani doğruyu,yanlışı,oluru,olmazı,iyiyi kötüyü ayırt edebiliyorum önceden de ayırt ediyordum ama duygularımı karıştırıyordum işin içine şimdi biraz daha akıllandım sanırım mantıkta katıyorum fikirlerime.Bir de bakış açımda değişmeler oldu insanları artık göründüğü gibi bilmiyorum ayrıca söylediklerine sorgusuz sualsiz inanmıyorum kolay kolay güvenmiyorum v.s..büyümek budur sanırım değil mi?Ya da aslında ben buna tecrübe de diyorum.

Bu arada belli etmesem de yine bir  burukluk vardı içimde çünkü  4 5 senedir aynı dileği diliyorum bu benim için gerçekten anlamlı bir şey ama tam olacak derken yine gerçekleşmedi baktım olmuyor  bu sefer bende yanına yeni şeyler ekledim.Seneye yine umutluyum yaşayıp görelim..Nice güzel yaşlara tüm sevdiklerimle beraber!

Not:Evet o benim balonum!:)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder